سروده مهـــــــــر وطن

  سروده بهار دلکشاگر بجای قلب شکسته ام بودمسالهای سال میشد که ،دهلیزهای  زندگی را  رها کنمبه اهالی قصه های غمگین  احساسم بگویمآخر شاهنامه را  با  رگ های  رنجور وطن زمزمه کنندرنگین کمان کیان چشم اسفندیار حکایت خون سیاوشفرو افتادن سهراب از اسببهار دلکش و این همه اندوه را به یاد ندارمبرای آرامش خاطرمسرزمینی از لبانت بفرستنشانی من قلبی ستکه در سینه تو می تپیدماهشهر ع-ر ۰ ۰ ۰۱/۱۲/۲۸ علی ربیعی(ع-بهار) بخوانید, ...ادامه مطلب