دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای لبخندی بر پایتخت ها و خیابان‌های دنیا
برای سرزمین هایی که سیرابند از باران
دلم برای شعاع بلندی از رنگین کمان

روزهای طلایی تابستان
  پرچین دامنه دار باغ ها
بوته های نارس  یا  رسیده ی خوشه های  انگور

بر دیوارها

دلم برای زندگی تنگ شده است

دلم برای آبشارهای بلند و کوههای یخی
برای سینه هایی شورانگیز از عشق
بی وفقه ازشادی
برای  کولی ها  

 که دوست دارند

برقصند و ترانه بخوانند

دلم برای چشم انتظاری معشوقه هایی سرگردان

آمدن و دیدن و بوسیدن سربازان

دلم برای زندگی تنگ شده است

باید سفره ی دلم را برای آنها
که دوستشان  دارم باز کنم
و چشم انداز جهان را

 نه در نگاهم
که در ذهنم اندازه بگیرم
و بگویم بیزارم‌
از همه سوء تدبیرها  که آدمی را ترسانده است
آنان پادشاهان گرسنگی و جهلند
و اسب زین کرده اند

 تا در ایستگاه چند روزه حیات  آدمی
گرد فراموشی و خاموشی  بپاشند
مرثیه مرگ بسرایند
باور کنید شما!

دلم برای زندگی تنگ شده است

مثل شاعرانی که سرایندگان بی سرزمینند
و با هیچ موطنی به آرامش نمی رسند
مگر سکوت آرامستان
باور کنید شما!

دلم برای زندگی تنگ شده است
مثل شاعرانی که  نام و شناسنامه ندارند
مگر اندکی شبنامه
برای اعتراض به وضع موجود
تهران  ع-ر

۱۰۰۲/۰۴/۱۹

علی ربیعی(ع-بهار)