طعم عسل

طعم عسل
گاهی باید یه کاری کرد شده در این ۲۷ تیر ۱۴۰۲ ، برگشت اندکی هوای داغ به سمت ملایمت بعد از مدتها کنار دریاچه بودم و خنکی هوا را بیشتر احساس کردم و سپس رو به غروب خورشید ایستادم بسان سربازی رودرروی  فرمانده یگان  تا وقتیکه آفتاب زیر آسفالت جاده ماهشهر به سربندر نهان شد.
کتار دریاچه جایی که اطراق کرده بودم  پاکیزه بود هر چند اندکی بچه ماهی مرده عذاب آور است که فکر می کنم بدلیل تابش هراسان آفتاب در ظهر باشد و گرمای آب اما غروبی تمیز بود و شفاف و کلی طبیعت به حسن و نجابت رفتار کرد و بعد برگشتم و طبق روز و روزگار اخیر ابتدا اندکی پیاده روی در پشت دیوار سپاه و باز نگاهی به خوشه های در حال رسیده خارک بر تنه درختان نخل به نوعی یادآوری جوشش حیات است .
باری در هر حالی که هستم  ، یادم باشد هیچگاه دفتر مشقم را فراموش نکنم و از درخت و دریچه هایی  کوچک برای دیدن  دنیا بنویسم  و از لبخند ماهی های خسته بعد از اندکی لغزش در گرمای آب لذت ببرم
و خواب  تعدادی سگ را روی چمن خیس بلوار جدی بگیرم
و در دل بگویم آه شما چقدر سگ های خوشبختی هستید که در این چمنزار آرام

گرفته اید
کاش می توانستم به این همه حیوان اطرافم از سگ و گربه تا ماهی و کبوتر کمکی کرده باشم . دقت که می کنم هر جا و هر لحظه این زندگی شگفت انگیز است حتی اگر نخواهم پیچیده اش کنم و جالب است در همین اواخر قرن اخیر اکثریت قریب به اتفاق علمای علوم انسانی به این شگفتی حیرت انگیز و تنهایی و بیچارگی انسانها رسیده اند
هر چند من همچنان تا زنده ام باید بیاموزم که دوست داشته باشم عشق و عدالت و آزادی را
و از آزار هر چه اطرافم می بینم بیزار باشم از حشره ای مزاحم تا سگی ولگرد و دوست داشته باشم مثل کودکی هایم سازدهنی بزنم ترانه بخوانم،

‌بنام شکوفه ها و جوانه ها ،
بنام روزها و ماه‌ها و فصل ها
و فکر نکنم تنها بهار زیباست
تابستان هم با همه گرمای جنوب لذت خود را دارد به اضافه دیدن خوشه های پر بار خارک که صبور و ساده در انتها تنه درخت آرمیده اند تا لحظه ای و ساعتی از گرمای طاقت فرسا که گذشت به شیرینی و طعم عسل  محض برسن .
ماهشهر ع-ر

۰۰۰۲/۰۵/۰۱

علی ربیعی(ع-بهار)